اسم علمی این گیاه Ficus benjamina ، از خانواده Moraceae می‌باشد. این جنس ۸۰۰ گونه از گیاهان خزان کننده وهمیشه سبز به شکل درخت، درختچه و بالارونده داردگونه بنجامین ، بومی هندوستان بوده و ارتفاع آن در طبیعت حدود ۲ متر است. شاخه ها حالت آبشاری و برگ های آن به شکل بیضوی و نوک تیز می باشند .برگها هنگام جوانی سبز روشن هستند و به مرور به رنگ سبز تیره در می آیند همچنین این گیاه درختچه رسمی بانکوک در تایلند است و میوه های کوچک آن غذای مورد علاقه برخی از پرندگان مانند فاخته میباشد ارتجاع پذیری و آویزان بودن واریته ابلق بیشتر و توسعه ریشه در آنها کمتر از واریته سبز رنگ است، به همین علت ابلق ها را همیشه روی برگ سبزها پیوند می زنند. این درختچه زیبا سالها عمر می کند و برای نگهداری در آپارتمانها و پاسیو ها کاملاً مناسب است.

 

نیازها:

نور: به نور بیشتری نیاز دارد، اما تابش مستقیم نور آفتاب به خصوص از پشت شیشه به برگ ها صدمه وارد می کند.

دما: حداقل درجه حرارت در زمستان ۱۵ درجه سانتیگراد و در تابستان حداکثر ۲۴ درجه می باشد.

آبیاری: آب باید فاقد املاح باشد، استفاده از آب ولرم برای گیاه مطلوب تر است، در تابستان حداکثر هفته ای دو بار و در زمستان هر ده روز یک بار آبیاری کافی است.

رطوبت: عمل غبارپاشی باید هر دو روز انجام گیرد، به جز در مواقعی که درجه حرارت زیر ۱۵ درجه است.

تغذیه: در فصل بهار و تابستان هر دو هفته یکبار تغذیه مصنوعی با کود شیمیایی محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی برای این گیاه لازم است.

خاک مناسب: بهترین خاک کمپوست و یا خاک جنگلی یا مخلوطی از خاک برگ ، خاک معمولی و ماسه و ورمی کمپوست برای فیکوس مناسب است

تعویض گلدان: تا هنگامی که گیاه جوان است، هر ساله احتیاج به تعویض گلدان دارد، زمانی که گلدان به حداکثر حجم خود رسیده است، تعویض خاک های سطحی گلدان با خاک نو توصیه می شود.

تمیز نمودن برگ ها: غبارپاشی برای تمیز شدن برگ ها کافی است، از مواد براق کننده استفاده نکنید.

تکثیر: کاشت قلمه هایی که میان گره آنها کوتاه و حداقل یک برگ همراه دارد، خوابانیدن هوایی شاخه هایی که برگ های پائین خود را در بهار از دست داده اند، پیوند واریته های ابلق روی پایه های برگ سبز درباره روش تکثیر قلمه زنی بعداتوضیح خواهم داد