سخنی با همراهان

با سلام به دوستان و علاقه مندان گل و گیاه

مطالب وبلاگ حاضر حاصل تجربیات ومطالعه به روز نویسنده است که علاقه مندی زیادی به گسترش دانش همگانی علمی در ضمینه گل وگیاه دارد لزا به منظور تداوم وبقای عمر وبلاگ از شما عزیزان خواهشمند م به موارد زیر حتما توجه داشته باشید :

• برخلاف اکثرسایت و وبلاگها کلیه مطالب تجربیات و دانش شخصی است  مگر در مورد برخی از عکسها و یکسانی مطالب علمی
• برای هر پست حداقل دوتا سه ساعت وقت برای نگارش وبیشتراز آن زمان برای ویرایش آن صرف می شود پس با نظرات خود به من یاری دهید
• در تمامی مطالب دقت بسیار می شود که صحت اچرایی و علمی  آن ضمن تجربه علمی وعملی شخصی از منابع مطمعن هم تائید شودبنابراین با علاقه مندی هایتان مرا در این راه کمک نمائید
• نقل مطالب وعکسهای این وبلاگ بدون ذکر منبع پیگرد قانونی دارد
• 

خواص درمانی زنجبیل

زنجبیل جزء گیاهان دارویی مهم است. خواص زنجبیل گوناگون است؛ از جمله ضد تهوع، مقوی قلب، ضد لخته شدن خون، ضد باکتری، آنتی اکسیدان، ضد سرفه، ضد سموم کبدی، ضد التهاب، ادرارآور، کاهش اسپاسم، محرک سیستم ایمنی، ضد نفخ، افزایش ترشحات روده ای معدی، پایین آورنده کلسترول خون، محرک گردش خون مغزی و محرک هضم غذا می باشد. زنجبیل اصالتاً یک گیاه چینی و هندی است و در این کشورها در طول بیشتر از 4000 سال در پخت و پز غذا مصرف شده است.از آنجا که مردم علاقه وافری به طعم تند و بوی معطر آن داشته اند و نوعی خاصیت گرمایی داشته و برای درمان درد معده مؤثر بوده است،کاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسیری آن را کشت داده اند.ریشه این گیاه در درمان سرگیجه،تعریق،تهوع و استفراغ ناشی از بیماریهای حرکتی یا دریازدگی مؤثر واقع میشود.این گیاه همچنین گلودرد،سردردها،پاره ای از انواع دردهای قاعدگی و آرتریت وتب و درد ناشی از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا را درمان می کند. زنجبیل با افزایش ترشح بزاق دهان و آنزیم های مجرای گوارشی، به هضم و جذب مواد غذایی کمک می کند. با بیرون راندن مخاط خلطی از ریه ها، به درمان آسم ، برونشیت و دیگر مشکلات تنفسی کمک می کند. تشنگی را برطرف می کند زنجبیل نیروبخش، مقوی معده، بادشکن و ضد رقت خون می باشد. درمان کننده یرقان است. نحوه مصرف فرآورده های زنجبیل به سلیقه شخصی شما و آنچه شما را آزار می دهد،بستگی دارد.در کل،نباید روزانه بیشتر از دو تا چهار گرم زنجبیل مصرف کنید، برای بیماریهای ناشی از سرماخوردگی،تب ناشی از آنفلونزا،گلودرد،گرفتگیهای ناشی از قاعدگی یا سردرد،دو قاشق غذاخوری از دم کرده زنجبیل یا چندین ورق از ساقه ریشه دار تازه آنرا بخور دهید.برای درمان درد ورم مفاصل از آب،عصاره یا چای زنجبیل تازه به میزان روزانه 4 گرم مصرف کنید یا روغن آنرا روی مفصل دردناک بمالید یا ریشه تازه آنرا در ضماد داغ یا گازهای ضمادی قرار دهید و روی نقاط دارای درد بگذارید.

«باتشکر از دکتر فرخی»

خواص درمانی روز ماری

 

رزماری که با نام های رومارن یا اکلیل کوهی هم شناخته می شود یکی از گیاهان معطر از خانواده نعناعیان است که برگ‌هایی سوزنی‌ شکل و همیشه‌ سبز دارد.

رزماری حاوی مقادیر بالای آنتی اکسیدان هایی نظیر اسید رزمارینیک، اسید کافئیک، اسید بوتولیک و کارنوسول می باشد که سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و برای پیشگیری و درمان سرفه، آسم، سرماخوردگی و آنفلونزا مفید می باشد.

خواص آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و اثرات ضد سرطانی دارد.دیترپنهای موجود در رزماری، دارای اثرات آنتی اکسیدانی است که از کبد محافظت میکند و روند بیماری را در افراد آلزایمری بهبود می بخشد. کارنوزول و اسید کارنوسیک موجود در رزماری دارای خاصیت ضد التهابی قوی هستند که می توانند برای درمان روماتیسم، آرتروز و نقرس مفید باشد هک چنین این کیاه به عنوان یک دیورتیک طبیعی عمل می کند و برای سم زدایی کلیه ها و درمان عفوت دستگاه ادراری مفید می باشدآنتی اکسیدان ها و پتاسیم موجود در گیاه رزماری با بهبود جریان خون در رگ ها باعث کاهش فشار خون بالا می شود..تحقیقات نشان داده که اگر عصاره رزماری را بر روی پوست صورت بمالید به عنوان یک ضد آفتاب طبیعی پوست را در برابر اشعه UV خورشید محافظت می کند.

رزماری دارای خواص ضد باکتریایی قوی بوده و برای درمان عفونت باکتریایی معده و زخم معده که توسط هلیکوباکتر پیلوری ایجاد می شود، مفید است. علاوه بر این رزماری در طب سنتی برای درمان ناراحتی معده، یبوست، نفخ و اسهال استفاده می شود. باعث افزایش متابولیسم چربی و سم زدایی از کبد می شود و می تواند برای درمان کبد چرب مفید باشد

ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در دمنوش و عرق رزماری باعث افزایش جریان خون در پوست شده و به درمان بیماری های پوستی از جمله اگزما کمک می کند. ونیز دمنوش و عرق رزماری برای لاغری و کاهش وزن ،خوشبو کننده دهان ،کمک به درمان کم خونی مورد مصرف قرار می گیرد

«باتشکر از دکتر فرخی»

کشت آویشن در گلدان

نام علمی Thymus vulgaris

خانواده : نعناعیان

خاستگاه : شرق مدیترانه

آویشن معمولی گیاهی از خانواده نعناع است. یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای به شمار می رود که بومی نواحی شرقی مدیترانه است.گیاهی علفی و چند ساله با ریشه مستقیم و کم و بیش چوبی که انشعاب‌های فراوانی دارد. ارتفاع این گیاه بین ۲۰ تا ۵۰ سانتی متر است که ساقه ای افراشته دارد. برگ‌ها و گل‌ها ‌کوچک هستند. گونه‌های متعدد و متفاوتی از این گیاه وجود دارد. آویشن کوهی نوعی از این گیاه است که بیشتر در مناطق معتدل می‌روید و نوع پرورشی آن که برای کاشت در منزل نیز مناسب است، به آویشن شیرازی معروف است.

آویشن از جمله گیاهانی است که به آسانی کم آبی را تحمل می‌‌کند. به طور کلی گیاه آویشن در مناطقی با آب و هوای نیمه خشک تا معتدل و همچنین تحت گرما و دمای بالا می‌‌تواند رشد کند

 

تکثیر:

 آویشن از طریق کاشت بذر، قلمه و تقسیم بوته صورت می‌گیرد. برای کاشت آویشن در گلدان شما می‌توانید بذر گیاه یا قلمه‌های جوان آن را از مراکز تولید گل و گیاه تهیه نمائید کشت از طریق بذر باید اواخر اسفند و اویل فروردین صورت گیردابتدا بذرها را 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید سپس آنها در درون دستمال کاغذی مرطوب قرار دهید و تا زمان  اولین نشانه جوانه در دستمال کاغذی مرطوب نگه‌دارید؛  بذر هارا در عمق نیم تا یک سانتی خاک قرار دهید  وآبیاری مناسب انجام داده بعد از یک تا دو هفته در دمای 25 درجه سانتی گراد  «آویشن دمای 12 تا 32درجه سانتی گراد را تحمل می کند » جوانه ها سر می  زنند و می توانید بعد از یک هفته جوانه های اضافی را به گلدانهای دیگر منتقل کنید فاصله مناسب هر جوانه 10 تا 15 سانت است «بااستفاده از فلاورباکس سطح کشت را افزایش دهید »

خاک مناسب:

بهترین خاک برای کاشت گیاه آویشن،خاک سبک با ظرفیت مناسب انتقال آب، تهویه خوب،غنی از مواد مغذی  و حاوی ترکیبات کلسیم است که PH آن بین ۴،۵ تا ۸ باشد.«خاک قلیایی»

آبیاری:

آویشن به آبیاری به صورت متوسط و منظم نیاز دارد. آبیاری بیش از حد باعث پوسیدگی ریشه گیاه می‌شود

نور:

گلدان را در محلی با امکان دریافت نور کافی خورشید قرار دهید. پنجره‌های جنوبی آپارتمان بهترین مناسب‌ترین مکان برای نگهداری از این گیاه است.چیدن نوک ساقه‌های آویشن باعث می‌شود که گیاهتان پرپشت باقی بماند. این کار را قبل از چوبی شدن ساقه‌های آویشن انجام دهید.

کشت زنجبیل در گلدان

زنجبیل خوراکی در واقع ریزوم گیاه Zingiber officinale است که در آشپزی و پزشکی مصرف دارد. این گیاه بومی چین بوده و از طریق هند به اروپا و سپس آمریکا راه پیدا کرد. زنجبیل از ساقه های طریفی به طول ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی متر بر خوردار است. ساقه های هوایی منشعب شده از ریزوم ها، برگ های متعدد و باریک و بلندی را به وجود می آورند که از دمبرگ های کوتاهی برخوردارند.ساقه های گل دهنده به طول ۱۵ تا ۲۵ سانتی ‌متر، مستقیما از ناحیه فوقانی ریشه منشعب می شوند. گل های زنجبیل ظریف و سبز رنگ بوده و لبه های آنها زرد کم رنگ است.

زنجبیل خاصیت معجزه آسایی برای بهبودسرما خوردگی دارد. دمنوش این میوه معجزه آسا برای سردردهای ضربان دار دوران قاعدگی و حالت تهوع ناشی از آن بسیار توصیه می شود. همچنین برای از بین بردن سردرد و اسپاسم عضلانی هم نافع است. جویدن روزی ۵ دقیقه از این گیاه سبب بالا رفتن چربی سوزی بدن می شود.

کاشت در گلدان

گیاه زنجبیل را برای کاشت انتخاب کنید. ارقام و گونه های زیادی  از زنجبیل وجود دارد. برای کاشت نوع خوراکی زنجبیل رایج ترین آن عبارتند از، Zingiber officinale می باشدبرای کاشت زنجبیل در گلدان ابتدا ریشه این گیاه را از مراکز فروش گل وگیاه، عطاری، ویا فروشگاه های مخصوص  بذرسبزیها تهیه کنید دقت کنید ریشه  خریداری شده درشت و تازه باشد ریشه های تازه ازپوستی لطیف و نازک برخوردار هستند که به مرور ضخیم می شود ریشه انتخابی را چنانچه ازپوسته ضخیم برخوردار است یک لایه از ان بردارید ودرون ظرفی حاوی آبگرم به مدت ده ساعت در جای نسبتا گرم وتاریک قراردهید

گلدان وخاک مناسب

برای کاشت هریک از ریشه ها به گلدانی با عمق 25تا30ودهانه 19 تا20سانتیمتر نیاز دارید(دهانه بزرگتر ویاطول بیشتر امکان کاشت تعداد بیشتری را فراهم می کنداما اندازه عمق نباید تغییر کند) دقت کنید سوراخ های کف گلدان کاملا باز باشد . خاک مناسب زنجبیل باید سبک و مغزی باشد واززهکشی مناسب برخوردار باشدازترکیب 40%کوکوپیت 20% پیت ماس 40% پرلیت خاک مناسب را تهیه کنید از قبل رطوبت خاک را تامین «خاک به هنگام انتقال به گلدان باید مرطوب باشد نه خیلی خشک ونه خیلی خیس»و گلدان را بعدازلایه 3تا4 سانت شن باخاک پرکنید به طوری که بعد از قرار دادن ریشه حد اقل 5 الی 6 سانت  تا لبه گلدان باقی به ماند سطح خاک را صاف وکمی فشرده کنید ریشه را روی سطح خاک قرار دهید  و چنانچه  ریشه دارای جوانه اولیه است جوانه را به سمت بالاقراردهید و حداقل 3تا 4 سانت خاک مرطوب روی ریشه به ریزید خاک را تا برآمدن جوانه ها با اسپره مرطوب کنید گلدان را در محیط گرم بانور زیاد هراردهید بهتر است در محلی قرارگیرد که حداقل 3 الی4 ساعت نور افتاب صبح به آن بتابد دمای مناسب رسد بین ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتی گراد است

 

زنجبیل گیاهی کند رشد می باشد و ممکن است یک تا دو هفته برای جوانه زنی زمان نیاز داشته باشد. همچنین به مدت 3-4 ماه نیز برای رشد کافی زمان نیاز دارد.

گیاه مریم گلی

نام فارسی:  سلوی – مریم گلی

نام عتمی  : Salvia officinalis  

خانواده:    Lamiaceae

نام انگلیسی:  Scarlet Sage

خاستگاه:  آمریکای جنوبی – برزیل

مریم گلی گیاهی چند ساله از جنس Salvia و خانواده (نعنائیان) بومی برزیل است. این گیاه در حال رشد در زمانهای گرم سال و با رطوبت بالای به 2 تا 3 متر ارتفاع میرسد. گیاهی است چند ساله و علفی، ریشه راست و دارای انشعابات فراوان ساقه راست  ساقه‌های جوان به رنگ سبز تیره و پوشیده از کرکهای انبوه و خاکستری رنگ است. با افزایش عمر گیاه، ساقه چوبی ور نگ آن قهوه‌ای می‌شود. برگها بلند و نیزه‌ای شکل ، برگهای پایینی دارای دمبرگ بلند هستند در حالی که برگهای قسمت فوقانی ساقه، دمبرگ کوتاهی دارند. سطح فوقانی و تحتانی برگها پوشیده از کرکهای ظریف است.
گلها به رنگ بنفش متمایل به آبی، صورتی یا سفید و به صورت مجتمع در قسمت فوقانی ساقه‌ها روی چرخه‌های مخصوصی مشاهده می‌شوند. روی هرچرخه ۸–۵ گل وجود دارد میوه اش مرکب از 4 فندقه، به رنگ قهو ه ای رگه دار ، صاف و شفاف است قطر تاج گیاه حدود ۵۵ سانتی‌متر است. گونه ماژور این گیاه به نام officinalis مشهور است مریم گلی 7-5 سال عمر میکند . رشد گیاه درسال اول کند است گلدهی این گیاه از اواخر بهار یا اوایل تابستان آغاز وتافصل سرما ادامه می یابد.( این گیاه در گلخانه به‌صورت دائمی رشد می‌کند) نیاز نوری این گیاه در زمستان و مکان های سردسیر، آفتاب کامل و در تابستان و مکان های گرمسیری، نیم سایه می باشد
درکشت این گیاه در گلدان و گلخانه مکانی با نور کامل یعنی حداقل ۸-۶ ساعت آفتاب مستقیم گلدهی بهتری خواهد داشت اگر از چراغ های فلورسنتی فشار بالا یا چراغ های فشار بالای استفاده شود، باید در 1 متری گیاه قرار گیرند آبیاری کم و یا زیاد این گیاه منجر به عدم گلدهی مناسب آن خواهد شد. گیاه را زمانی آب دهید که سطح خاک تا حدودی خشک شده باشد. گیاهان بالغ میتوانند خشکی را تا حدودی تحمل کنند اما به هر حال آبیاری منظم به رشد بهتر آن کمک خواهد کرد آبیاری بیش از اندازه و یا سنگین بودن خاک و عدم عبور دادن آب اضافی حاصل از آبیاری منجر به زرد شدن برگها، ریزش گلها، رشد ضعیف گیاه ، پوسیدن ساقه گیاه و در نهایت از بین رفتن آن می شود این گیاه به خاکی سبک ونیمه اسید با زهکشی مناسب با PH 6 تا 6/5 نیازدارد. (ترکیبی از پیت ماس خاکبرگ مرغوب یا خاک باغچه و ورمی کمپوست وپرلیت با مقیاس مساوی) تکثیر این گیاه هم از طریق بذر هم از طریق قلمه وهم از طریق کاشت پیاز امکان پذیر است درکشت از طریق بذر عمق کشت باید4 سانت وفاصله هر بذز 40 تا 50سانت باشد دمای مناسب برای کاشت22 درجه سانتیگراد در مدت 7 تا 14 روز و دمای مناسب برای رشد گیاه 15 تا 18 درجه سانتیگراد است یک ماه بعد از استقرار گیاهان در مکان کاشت اصلی از کودی همانند ۲۰-۲۰-۲۰ هر ماه یک مرتبه استفاده کنید. مریم گلی به‌عنوان داروی گیاهی استفاده می‌شود، چون برگ‌های آن شدیداً آنتی‌اکسیدان بوده و می‌تواند علائم و مشکلات پیری را کاهش دهد.(به بخش خواص گیاهان دارویی مراجعه شود)  

با تشکر ویژه از خانم مهندس  سازگار

 

کاکتوس کریسمس

کاکتوس کریسمس از خانواده  Cactaceaeمی باشد این کاکتوس‎ها در زمان کریسمس (دی ماه) گل می‎دهند؛ از این‎رو آن‎ها را کاکتوس کریسمس می‎نامند. کاکتوس کریسمس شاخه‎های آویزانی دارد که طول آن‎ها بین ۳۰ تا ۹۰ سانتی‎متر است. این شاخه‎ها قسمت‎های تخت و پهنی دارند و رنگ آن‎ها سبز روشن است. گل‎ها از نوک ساقه‎ها بیرون می‎زنند به رنگهای صورتی، قرمز، بنفش، زرد و سفید 

بیش از ۲۰۰  گونه از این گیاه وجود دارد و اندازه گلها‎ها بین ۵/۲ تا ۵/۷ سانتی‎متر است. هر کدام از گل‎ها از چند ردیف گلبرگ تشکیل شده‎اند و تا چندین روز عمر می‎کنند. هر دوره شکوفه دادن چندین هفته به طول می‎انجامد. جالب است بدانید کاکتوس کریسمس در طبیعت وجود ندارد و از ترکیب دوکاکتوس دیگر که در جنگل‌های بارانی آمریکای جنوبی بر روی گیاهان دیگر می‌روید، به وجود آمده است.

در فصل تابستان نیاز به آب فراوان و سایه جزئی دارد، اما باید اجازه داد تا خاک کمی بین دو آبیاری خشک شود و خاک سبک ترکیبی از پیت ماس وپرلیت را بهتر می پسندد همچنین این کاکتوس به نور زیاد غیر مستقیم نیاز مند است ونیزدمای بین ۲۰-۲۷ درحه سانتیگراد و رطوبت محیطی ۵۰-۶۰ درجه مکان بسیار مناسبی برای رشد این گیاه است   استفاده از کود 10-10-10 در فصل گلدهی به رشد و گلدهی کمک می کند

تکثیر این گیاه از طریق پاجوش وقلمه زنی امکان پذیراست   

نخل مادا گاسکار

نخل ماداگاسکار یا همان پاچیپودیم  بانام علمی Lamerei Pachypodiumاز خانواده خرزهره هادرواقع  یک نخل نیست اما به دلیل شباهت آن با برخی از نخل ها به این نام شناخته می شود. این گیاه دارای ۲۰ گونه است که ۱۵ تای اونا بومی جزیره ماداگاسکار و بقیه بومی جنوب آفریقا هستند.این گیاه نوعی ساکولنت است و توانایی تصفیه هوا را دارد. نخل ماداگاسکار گیاهی نیمه بیابانی و بسیار مقاوم است و به دلیل نگهداری راحتی که دارد جز گیاهان محبوب آپارتمانی است. این گیاه گوشتی، تمام قسمت هایش سمی است ساقه هایی دارای تیغ های بلند و تیز دارد. حداکثر رشد این گیاه بین ۵.۵ تا ۶ متر است اما برای رسیدن به این اندازه سالیان زیادی زمان مورد نیاز است. تنه کلفت و تیغ دار آن دارای توانایی ذخیره آب است. برگ های باریک و بلند به رنگ سبز تیره که تا ۹۰ الی ۱۲۰ سانتی متر گسترش می یابند شدیدا نور گرایی دارند و برای جلوگیری از خم شدن برگ ها ر سه روز یکبار آن را بچرخانید.این گیاه در فصل رکودش برگ های خودش رو از دست میدهد،در داخل خانه و محیط آپارتمان به ندرت گل میدهد. گل ها یی به رنگ سفید یا صورتی مایل به سفید

آبیاری منظم با فاصله مناسب بااسپری روزانه نور زیاد ودمای بین ۲۰ تا ۲۳ درجه از نیاز مندی های این گیاه است این گیاه در فصل خواب یعنی نیمه دوم سال به دور رکود (خواب زمستانی) وارد شده و برگهای خود را از دست میدهد. بنابراین لازم است در این مدت میزان آبیاری را نصف و کودهی رو متوقف کنید راحت ترین راه تکثیر این گیاه استفاده از پاجوش آن است در قسمت های پایین گیاه جوانه های کوچکی رشد می کنند که با جدا کردن از گیاه مادری در فصل تابستان میتوان نخل ماداگاسکار را تکثیر کرد. آپاجوش ها را  در دمای ۲۰ درجه و در روزنامه حدود چهار روز نگه دارید تا شیره آن خارج شود و به اصطلاح کالوس دهد و بعد در خاک سبک و حاصل خیز بکارید. خاک را همیشه مرطوب نگهدارید و برای حفظ رطوبت روی گلدان را، با پلاستیک شفاف بپوشانید. زمان که گیاه ریشه‌دار شد پلاستیک را برداشته و به گلدان اصلی انتقال دهید

.

ملو منیاتوری

 

ملو کاکتوس (Melocactus ) یا ملو مینیاتوری بومی مناطق شمال کوبا است و یکی از کوچکترین و محبوب ترین گونه هایی است که در سنین جوانی تولید گل میکند. دارای آروئول هایی (محلی که تیغ ها می رویند( با فاصله 8 میلیمتری از یکدیگر، گلهایی کوچک، به رنگ صورتی و به طول 2 سانتی متر است که شکل آنها شبیه به گلهای کاکتوس مامیلاریا است. گلها هر ساله در اواسط تابستان میرویند و روزانه در هنگام ظهر باز می شوند. گل دهی به مدت 4 تا 5 سال انجام می شود. این کاکتوس در شرایط ایده آل، از سرعت رشد سریعی برخوردار است. این گیاه دارای ۵۰گونه مختلف در طبیعت و گلخانه میباشد).د ر کشور ما ایران بیشترین گونه های موجود در بازار گونه های مانند ملو ماکسونی و ملو مینیاتور و ملو آبی یافت میشود(. ملو بسیار راحت از طریق کاشت بذر قابل تکثیر است

ملو کاکتوس به راحتی از طریق کاشت بذر تکثیر می‌شود. مقداری بذر کاکتوس تهیه کنید (البته می‌توانید از بذرهای کاکتوس خودتان هم استفاده کنید)، قبل از کاشت بذرها را مدتی در آب گرم بخیسانید تا باکتری‌ها و هاگ قارچ‌هایی که روی بذور هستند، کشته شوند. بعد از آن بذور را در خاکی سبک، با زهکشی خوب و پر از اکسیژن بکارید. سپس بذرهای کاشته شده را در محلی مرطوب و گرم قرار دهید تا به ریشه دهی آنها کمک کنید. مدتی طول می‌کشد تا سیستم ریشه‌ای بذرها توسعه یابد، پس به آنها آب و مواد غذایی بیش از حد ندهید. توجه داشته باشید که همیشه از بذر تازه و خشک استفاده کنید.

به دلیل ریشه ضعیف و آسیب پذیری که این گیاه دارد پس از تعویض گلدان، بازسازی آن مدتی به طول می انجامد. لذا فقط در صورت عدم وجود فضای کافی در گلدان قدیمی اقدام به تعویض باید گردد. از گلدانی با زهکش خوب استفاده شود و پس از تعویض تا چند روز نباید آبیاری انجام گردد

گل ناز

گل یخ با نام علمی Portulaca grandiflora از خانواده Aizoaceae ها یک گیاه گلدار بسیارزیبا است که بومی جنوب برزیل و آرژانتین می باشد این گیاه از گونه های گوشتی (ساکولنت ) . به عنوان گیاه پوششی مقاوم، گلدار، چندساله و علفی در فضای سبز جنوب ایران به وفور کاربرد دارد در ایران با نام ناز یخی نیز معرفی کرده اند«گیاهان خانواده علف فرشیان (Aizoaceae) را اغلب با نام رایج گل یخ (Ice plant) در انگلیسی می شناسند؛ ولی در فارسی مجموعه گونه های این گیاهان را به نام “گل ناز” می شناسند» گل یخی به گرما و خشکی مقاوم است ریشه ها گوشتی و ضخیم هستند. ساقه ها چهارگوش تا دایره ای بوده و به طول 60 cm، به صورت مسطح روی زمین، می رسند رشد این گیاه زیاد هست در ابتدا این گیاه بسیار کوچک می باشد ولی در طول یک سال ۳۰ سانتی متررشد خواهد کرد . گلهای این گیاه قطری حدود ۲.۵ الی ۳ سانتی متری دارند و با پنج برگ به رنگ های نارنجی، قرمز، صورتی ، زرد و سفید از بهار تا پائیزبهزیبایی گیاه می افزاید

این گیاه هم همانند سایر گیاهان ساکولنت به نورغیر مستقیم و محیطی کاملا روشن نیاز دارد.(حدود ۶ الی ۸ ساعت در طول روز روشنایی) کمبود نور منجر به عدم باز شدن گل‌های گیاه می شود در محیط اپارتمان وباغچه به راحتی رشد می کند ومانند سایر گیاهان گوشتی نیاز به گلدانی با زهکشی مناسب و خاک مناسب دارد(به پست خاک کاکتوس مراجعه شود) برای تکثیر می توان از پاجوش در هنگام تعویض گلدان ویا قلمه زنی  و کاشت بذر استفاده کرد

اسپاتی فیلوم

گیاه اسپاتی فیلوم مشابه آنتوریوم ولی لوله‌ای‌تر، بومی مناطق گرمسیری آمریکا و جنوب شرقی آسیا و در حدود ۴۰ گونه دارد که معروفترین آنان Spathiphyllum wallisii است که به عنوان گیاهی گلدانی و آپارتمانی طرفداران بیشماری دارد. گیاهی چند ساله و علفی با برگساری همیشه سبز است که گل‌های سفید رنگی زینت بخش آن می‌شود. برگ‌های اسپاتی فیلوم سبز براق و نوک تیز است. گیاه به ارتفاع کل ۶۰-۴۵ سانتیمتر می‌رسد. نور مناسب برای این گیاه نور متوسط و غیر مستقیم است. ولی به این نکته توجه داشته باشد در شرایط نور کم ضعیف می‌شود و در نور زیاد برگ‌های آن قهوه‌ای می‌شود. این گیاه به دمای پایین حساس است. دمای مناسب برای نگهداری این گیاه بین ۲۰ تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد‌است و کمترین دمایی که می‌تواند تحمل کند ۱۳ درجه است. اسپاتی فیلوم خاک مرطوب را می‌پسندد اما بین دو آبیاری اجازه دهید خاک به اندازه ۱ سانتی متر بالای گلدان خشک شود سپس آبیاری کنید زیرا به قارچ بسیار حساس است. هرگز اجازه ندهید خاک آن کامل خشک شود و به هوای خشک حساس است؛ یک روز در میان برای گیاه خود غبار پاشی انجام دهید. در زیرگلدانی آن سنگ ریزه بریزید و آن را با آب پر کنید. (در تابستان‌ها در صورتی که هوا خیلی گرم بود هر روز غبار پاشی را انجام دهید) هر ماه گیاه خود را با کود کریستالون قرمز و یا کود ترکیبی نیتروژن، فسفر و پتاسیم تغذیه کنید. برای تکثیر این گل پاجوش‌هایی که در کنار ساقه‌های بزرگ در آمده‌اند را جدا کنید و در گلدانی با خاک سبک بکارید. این کار در زمستان یا بلافاصله پس از گلدهی انجام می‌شود. با کاشت بذر هم می‌توان این گل را تکثیر کرد. بهترین زمان برای تکثیر این گیاه بهار و تابستان می‌باشد  «با تشکر ویژه از مهندس سنایی «