۳ مطلب با موضوع «خوص گیاهان دارویی» ثبت شده است

خواص درمانی زنجبیل

زنجبیل جزء گیاهان دارویی مهم است. خواص زنجبیل گوناگون است؛ از جمله ضد تهوع، مقوی قلب، ضد لخته شدن خون، ضد باکتری، آنتی اکسیدان، ضد سرفه، ضد سموم کبدی، ضد التهاب، ادرارآور، کاهش اسپاسم، محرک سیستم ایمنی، ضد نفخ، افزایش ترشحات روده ای معدی، پایین آورنده کلسترول خون، محرک گردش خون مغزی و محرک هضم غذا می باشد. زنجبیل اصالتاً یک گیاه چینی و هندی است و در این کشورها در طول بیشتر از 4000 سال در پخت و پز غذا مصرف شده است.از آنجا که مردم علاقه وافری به طعم تند و بوی معطر آن داشته اند و نوعی خاصیت گرمایی داشته و برای درمان درد معده مؤثر بوده است،کاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسیری آن را کشت داده اند.ریشه این گیاه در درمان سرگیجه،تعریق،تهوع و استفراغ ناشی از بیماریهای حرکتی یا دریازدگی مؤثر واقع میشود.این گیاه همچنین گلودرد،سردردها،پاره ای از انواع دردهای قاعدگی و آرتریت وتب و درد ناشی از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا را درمان می کند. زنجبیل با افزایش ترشح بزاق دهان و آنزیم های مجرای گوارشی، به هضم و جذب مواد غذایی کمک می کند. با بیرون راندن مخاط خلطی از ریه ها، به درمان آسم ، برونشیت و دیگر مشکلات تنفسی کمک می کند. تشنگی را برطرف می کند زنجبیل نیروبخش، مقوی معده، بادشکن و ضد رقت خون می باشد. درمان کننده یرقان است. نحوه مصرف فرآورده های زنجبیل به سلیقه شخصی شما و آنچه شما را آزار می دهد،بستگی دارد.در کل،نباید روزانه بیشتر از دو تا چهار گرم زنجبیل مصرف کنید، برای بیماریهای ناشی از سرماخوردگی،تب ناشی از آنفلونزا،گلودرد،گرفتگیهای ناشی از قاعدگی یا سردرد،دو قاشق غذاخوری از دم کرده زنجبیل یا چندین ورق از ساقه ریشه دار تازه آنرا بخور دهید.برای درمان درد ورم مفاصل از آب،عصاره یا چای زنجبیل تازه به میزان روزانه 4 گرم مصرف کنید یا روغن آنرا روی مفصل دردناک بمالید یا ریشه تازه آنرا در ضماد داغ یا گازهای ضمادی قرار دهید و روی نقاط دارای درد بگذارید.

«باتشکر از دکتر فرخی»

  • ۰ پسندیدم
    • انوشه گلبن
    • يكشنبه ۳ آذر ۹۸

    خواص درمانی روز ماری

     

    رزماری که با نام های رومارن یا اکلیل کوهی هم شناخته می شود یکی از گیاهان معطر از خانواده نعناعیان است که برگ‌هایی سوزنی‌ شکل و همیشه‌ سبز دارد.

    رزماری حاوی مقادیر بالای آنتی اکسیدان هایی نظیر اسید رزمارینیک، اسید کافئیک، اسید بوتولیک و کارنوسول می باشد که سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و برای پیشگیری و درمان سرفه، آسم، سرماخوردگی و آنفلونزا مفید می باشد.

    خواص آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و اثرات ضد سرطانی دارد.دیترپنهای موجود در رزماری، دارای اثرات آنتی اکسیدانی است که از کبد محافظت میکند و روند بیماری را در افراد آلزایمری بهبود می بخشد. کارنوزول و اسید کارنوسیک موجود در رزماری دارای خاصیت ضد التهابی قوی هستند که می توانند برای درمان روماتیسم، آرتروز و نقرس مفید باشد هک چنین این کیاه به عنوان یک دیورتیک طبیعی عمل می کند و برای سم زدایی کلیه ها و درمان عفوت دستگاه ادراری مفید می باشدآنتی اکسیدان ها و پتاسیم موجود در گیاه رزماری با بهبود جریان خون در رگ ها باعث کاهش فشار خون بالا می شود..تحقیقات نشان داده که اگر عصاره رزماری را بر روی پوست صورت بمالید به عنوان یک ضد آفتاب طبیعی پوست را در برابر اشعه UV خورشید محافظت می کند.

    رزماری دارای خواص ضد باکتریایی قوی بوده و برای درمان عفونت باکتریایی معده و زخم معده که توسط هلیکوباکتر پیلوری ایجاد می شود، مفید است. علاوه بر این رزماری در طب سنتی برای درمان ناراحتی معده، یبوست، نفخ و اسهال استفاده می شود. باعث افزایش متابولیسم چربی و سم زدایی از کبد می شود و می تواند برای درمان کبد چرب مفید باشد

    ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در دمنوش و عرق رزماری باعث افزایش جریان خون در پوست شده و به درمان بیماری های پوستی از جمله اگزما کمک می کند. ونیز دمنوش و عرق رزماری برای لاغری و کاهش وزن ،خوشبو کننده دهان ،کمک به درمان کم خونی مورد مصرف قرار می گیرد

    «باتشکر از دکتر فرخی»

  • ۰ پسندیدم
    • انوشه گلبن
    • يكشنبه ۳ آذر ۹۸

    کشت آویشن در گلدان

    نام علمی Thymus vulgaris

    خانواده : نعناعیان

    خاستگاه : شرق مدیترانه

    آویشن معمولی گیاهی از خانواده نعناع است. یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای به شمار می رود که بومی نواحی شرقی مدیترانه است.گیاهی علفی و چند ساله با ریشه مستقیم و کم و بیش چوبی که انشعاب‌های فراوانی دارد. ارتفاع این گیاه بین ۲۰ تا ۵۰ سانتی متر است که ساقه ای افراشته دارد. برگ‌ها و گل‌ها ‌کوچک هستند. گونه‌های متعدد و متفاوتی از این گیاه وجود دارد. آویشن کوهی نوعی از این گیاه است که بیشتر در مناطق معتدل می‌روید و نوع پرورشی آن که برای کاشت در منزل نیز مناسب است، به آویشن شیرازی معروف است.

    آویشن از جمله گیاهانی است که به آسانی کم آبی را تحمل می‌‌کند. به طور کلی گیاه آویشن در مناطقی با آب و هوای نیمه خشک تا معتدل و همچنین تحت گرما و دمای بالا می‌‌تواند رشد کند

     

    تکثیر:

     آویشن از طریق کاشت بذر، قلمه و تقسیم بوته صورت می‌گیرد. برای کاشت آویشن در گلدان شما می‌توانید بذر گیاه یا قلمه‌های جوان آن را از مراکز تولید گل و گیاه تهیه نمائید کشت از طریق بذر باید اواخر اسفند و اویل فروردین صورت گیردابتدا بذرها را 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید سپس آنها در درون دستمال کاغذی مرطوب قرار دهید و تا زمان  اولین نشانه جوانه در دستمال کاغذی مرطوب نگه‌دارید؛  بذر هارا در عمق نیم تا یک سانتی خاک قرار دهید  وآبیاری مناسب انجام داده بعد از یک تا دو هفته در دمای 25 درجه سانتی گراد  «آویشن دمای 12 تا 32درجه سانتی گراد را تحمل می کند » جوانه ها سر می  زنند و می توانید بعد از یک هفته جوانه های اضافی را به گلدانهای دیگر منتقل کنید فاصله مناسب هر جوانه 10 تا 15 سانت است «بااستفاده از فلاورباکس سطح کشت را افزایش دهید »

    خاک مناسب:

    بهترین خاک برای کاشت گیاه آویشن،خاک سبک با ظرفیت مناسب انتقال آب، تهویه خوب،غنی از مواد مغذی  و حاوی ترکیبات کلسیم است که PH آن بین ۴،۵ تا ۸ باشد.«خاک قلیایی»

    آبیاری:

    آویشن به آبیاری به صورت متوسط و منظم نیاز دارد. آبیاری بیش از حد باعث پوسیدگی ریشه گیاه می‌شود

    نور:

    گلدان را در محلی با امکان دریافت نور کافی خورشید قرار دهید. پنجره‌های جنوبی آپارتمان بهترین مناسب‌ترین مکان برای نگهداری از این گیاه است.چیدن نوک ساقه‌های آویشن باعث می‌شود که گیاهتان پرپشت باقی بماند. این کار را قبل از چوبی شدن ساقه‌های آویشن انجام دهید.

  • ۰ پسندیدم
    • انوشه گلبن
    • يكشنبه ۱۹ آبان ۹۸