نام علمی Thymus vulgaris

خانواده : نعناعیان

خاستگاه : شرق مدیترانه

آویشن معمولی گیاهی از خانواده نعناع است. یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای به شمار می رود که بومی نواحی شرقی مدیترانه است.گیاهی علفی و چند ساله با ریشه مستقیم و کم و بیش چوبی که انشعاب‌های فراوانی دارد. ارتفاع این گیاه بین ۲۰ تا ۵۰ سانتی متر است که ساقه ای افراشته دارد. برگ‌ها و گل‌ها ‌کوچک هستند. گونه‌های متعدد و متفاوتی از این گیاه وجود دارد. آویشن کوهی نوعی از این گیاه است که بیشتر در مناطق معتدل می‌روید و نوع پرورشی آن که برای کاشت در منزل نیز مناسب است، به آویشن شیرازی معروف است.

آویشن از جمله گیاهانی است که به آسانی کم آبی را تحمل می‌‌کند. به طور کلی گیاه آویشن در مناطقی با آب و هوای نیمه خشک تا معتدل و همچنین تحت گرما و دمای بالا می‌‌تواند رشد کند

 

تکثیر:

 آویشن از طریق کاشت بذر، قلمه و تقسیم بوته صورت می‌گیرد. برای کاشت آویشن در گلدان شما می‌توانید بذر گیاه یا قلمه‌های جوان آن را از مراکز تولید گل و گیاه تهیه نمائید کشت از طریق بذر باید اواخر اسفند و اویل فروردین صورت گیردابتدا بذرها را 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید سپس آنها در درون دستمال کاغذی مرطوب قرار دهید و تا زمان  اولین نشانه جوانه در دستمال کاغذی مرطوب نگه‌دارید؛  بذر هارا در عمق نیم تا یک سانتی خاک قرار دهید  وآبیاری مناسب انجام داده بعد از یک تا دو هفته در دمای 25 درجه سانتی گراد  «آویشن دمای 12 تا 32درجه سانتی گراد را تحمل می کند » جوانه ها سر می  زنند و می توانید بعد از یک هفته جوانه های اضافی را به گلدانهای دیگر منتقل کنید فاصله مناسب هر جوانه 10 تا 15 سانت است «بااستفاده از فلاورباکس سطح کشت را افزایش دهید »

خاک مناسب:

بهترین خاک برای کاشت گیاه آویشن،خاک سبک با ظرفیت مناسب انتقال آب، تهویه خوب،غنی از مواد مغذی  و حاوی ترکیبات کلسیم است که PH آن بین ۴،۵ تا ۸ باشد.«خاک قلیایی»

آبیاری:

آویشن به آبیاری به صورت متوسط و منظم نیاز دارد. آبیاری بیش از حد باعث پوسیدگی ریشه گیاه می‌شود

نور:

گلدان را در محلی با امکان دریافت نور کافی خورشید قرار دهید. پنجره‌های جنوبی آپارتمان بهترین مناسب‌ترین مکان برای نگهداری از این گیاه است.چیدن نوک ساقه‌های آویشن باعث می‌شود که گیاهتان پرپشت باقی بماند. این کار را قبل از چوبی شدن ساقه‌های آویشن انجام دهید.